Książka jest opowieścią o rodzinach zamieszkujących wsie Żarówka, Dulcza Wielka oraz inne okoliczne miejscowości. Jest to historia o heroizmie zwykłych ludzi, nie ustępujących ani wojnom, ani żywiołom przyrody, ani epidemiom, które nawiedzały naszą ojczyznę. Z opisu można również wyczytać o ich dziele podtrzymywania kultury narodu – byli muzykami, pieśniarzami i tancerzami, twórcami domów, sprzętów gospodarskich, wyrobów artystycznych, lubili podróżować. Znali kunszt uprawy ziemi, która ich żywiła. W drugiej części, akcja przenosi się na Dolny Śląsk do Sosnowej, gdzie po II wojnie światowej przesiedliło się wielu Żarowian. Całość jest bogato udokumentowana materiałami archiwalnymi i zdjęciami. Na końcu znajduje się aneks ukazujący rodzinne dokumenty, spis materiałów źródłowych oraz indeks nazwisk.